Slapeloosheid

Voorafgaand aan enige algemene informatie over slapeloosheid, eerst het volgende: als men in plaats van in slapeloosheid juist in slaaptekort is geïnteresseerd, dan doet men er goed aan op de voorgaande link te gaan klikken. Is men echter met name geïnteresseerd in adviezen over hetgeen men zoal kan doen om slapeloosheid tegen te gaan, dan zou men meer baat kunnen hebben bij de slaapwijzer, die u met het klikken op die betreffende link zult kunnen gaan aantreffen.

De medische benaming voor slapeloosheid is: 'insomnie'. Slapeloosheid is een frequent voorkomende slaapstoornis, die zowel staat voor problemen met inslapen, als voor prolemen met doorslapen, als voor problemen met vroegtijdig ontwaken, als voor problemen met het hebben van een onvoldoende verkwikkende slaap, als voor problemen met een ronduit slechte slaap.

Er zijn velerlei gevolgen van slapeloosheid. Zoals ondermeer:

• het minder waakzaam zijn op de daaropvolgende dag
• het overdag minder efficiënt kunnen functioneren
• het ervaren van meer vermoeidheid, op de dag daarna
• het door uitputting nauwelijks in staat zijn om normaal te functioneren
• het last hebben van somberheid, op de daaropvolgende dag
• het veroorzaken van een ongeluk in de uren daarna
• het zichzelf verwonden op de daarop volgende dagen
• het oplopen van mentale problemen in de erop volgende tijd
• het ontwikkelen van diabetes op de lange termijn
• het zich manifesteren van snurkproblemen, en/of van slaapapneu
• het zich voordoen van asmatische ademhalingsproblemen
• het last krijgen van het 'restless legs syndroom'
• het naar voren komen van bepaalde schildklierproblemen
• het veroorzaken van nierziekteproblematiek

Reden genoeg dus om zich enige zorgen te maken als men de slaap maar niet kan vatten. En grote reden om hulp te gaan zoeken als men ervaart dat de slaapproblemen zich frequent blijken voor te doen.

De vraag zal zich dan bij u voordoen wat men toch in godsnaam kan doen om de slaapkwaliteit in aanzienlijke mate te kunnen verbeteren.

Massa's mensen hebben dit geprobeerd door gedurende lange tijd zeer rustig en onspannen in bed te gaan liggen. Maar vreemd genoeg zullen velen van hen tot de conclusie zijn gekomen dat dit vaak niet werkt. Hoe harder men probeert om in slaap te gaan vallen, hoe moeilijker het is om werkelijk in slaap te vallen. Het is net als met schrijven, hoe meer men er zich van bewust is dat men zit te schrijven, des te moeilijker het wordt. De inspiratie tot het onderwerp waarover men wil gaan schrijven lijkt dan geblokkeerd te zijn. En de kwaliteit van de tekst die men nog wel weet te produceren holt dan achteruit. Hoe alerter men is en hoe verder men van het onbewuste verwijderd is, hoe moeilijker het wordt om het voor elkaar te krijgen. In lijn daarmee blijkt het ook veel moeilijker te worden om in slaap te vallen als men hiertoe erg zijn best doet.

Een groot probleem met het meemaken van slapeloze nachten, is dat de herstellende functie van de droom niet goed tot zijn recht komt. Men moet overigens niet denken dat dromen een exacte herhaling zijn van de gebeurtenissen die men heeft meegemaakt. Nee, het zijn veeleer herhalingen van de gevoelens die met die gebeurtenissen gepaard gingen. In de droom kan men dus terugdenken aan de sterke gevoelens die men eerder had. Maar dan zonder opnieuw de eventuele angst, de eventuele vernedering en de eventuele woede te moeten ervaren waarmee die gebeurtenissen mogelijk gepaard zouden zijn gegaan. Dat is de verdienste van dromen.

Mensen met posttraumatische stress krijgen dit niet voorelkaar. Ze zijn niet in staat de sterke onaangename gevoelens die ze ooit hebben ervaren te verwerken, te dempen en achter zich te laten. Dit is voor een deel te wijten aan de gestoorde slaap die men met deze stoornis over het algemeen heeft. De abnormaal hoge niveau's van het gehalte aan noradrenaline belemmeren het lichaam dan om een gezonde droomslaap mee te maken. De psychische stress belemmert vervolgens de slaap die de mentale problemen door psychische stess had kunnen verwerken. Voilá, een duidelijk voorbeeld van de vicieuze cirkel van mentale problemen waarin men in die situatie verzeild zal zijn geraakt.

Om in slaap te vallen, moet men daartoe kortom niet teveel zijn best doen. Wel kan men dan zijn best doen om een rustiger ademhalingspatroon aan te nemen. Zolang men namelijk té vaak en té diep ademhaalt, zal men moeilijk tot diepe onspanning kunnen komen.