Neuropathie

Bij de zenuwziekte die onder medici als neuropathie bekend staat, functioneren er één of meer zenuwen die in het lichaam van mensen vóórkomen, niet naar behoren. Het is geen afzonderlijke ziekte, maar een symptoom dat kan optreden bij een vrij groot aantal verschillende ziektebeelden. Wanneer het gevoelszenuwen betreft zijn de klachten bijvoorbeeld: doof gevoel, prikkelingen, tintelingen, veranderd gevoel, pijn, en evenwichtsstoornissen. En wanneer het de bewegingszenuwen betreft zijn de klachten bijvoorbeeld: kramp, dunner worden van de spieren en spierzwakte. Eén van de voornaamste oorzaken van deze aandoening is suikerziekte. Dat wil zeggen de ziekte die onder medici bekend staat als 'diabetes mellitis'. De vorm van neuropathie die met die bepaalde ziekte in verband staat wordt 'diabetische neuropathie' genoemd.

Regelmatig komen dit soort zenuwaandoeningen ook voor in samenhang met systeemvasculitis. Vasculitis is voor alle duidelijkheid, een verzamelnaam voor veel verschillende vasculaire ziekten. Bij sommige vormen van vasculitis worden de grote bloedvaten in het lichaam getroffen. Bij andere vormen van vasculitis zijn het juist de microscopische kleine bloedvaatjes. De naam systeemvasculitis betreft een aantal ziekten die gemeenschappelijk hebben dat ze door het hele lichaam heen ontsteking van de bloedvaten kunnen veroorzaken. Deze ontstekingen geven algemene ziekteverschijnselen, waaronder koorts en gewichtsverlies. Daarnaast kan er, afhankelijk van de grootte van de bloedvaten welke erbij betrokken zijn, schade aan verschillende organen ontstaan. Voorbeelden hiervan zijn ontstekingen in de longen, aan de nieren en aan de neus, maar ook aan de zenuwen, aan de gewrichten, aan de huid en aan de ogen (vooral ten aanzien van de kleine bloedvaten). Indien vooral de grote vaten bij neuropathie betrokken zijn, worden hoofdpijn, blindheid, spierstijfheid en etalage-benen gezien. De frequentie van deze neurologische verschijnselen ligt bij de ziekte van Wegener bijvoorbeeld tussen de 30 en 40%. Mensen die ook al nierproblemen hebben, treft dit vaker dan mensen bij wie dit niet het geval is.

De oorzaak van de afwijkingen ligt in de aantasting van de bloedvaatjes die de zenuwen van bloed voorzien. De zenuwen krijgen dan onvoldoende zuurstof en voedingsstoffen, waardoor ze niet goed kunnen functioneren. Dat heeft tot gevolg dat er hierdoor bij deze patiënten symptomen van zenuwschade ontwikkelen, die onder medici (zoals eerder genoemd) in zijn totaliteit als neuropathie bekend staat.

Veel vóórkomende aandoeningen zijn ook die waarbij de perifere zenuwen en de hersenzenuwen zijn aangetast. Daardoor ontstaan onder meer sensorische storingen: doofheid in de vingertoppen en doofheid op verschillende andere plaatsen in het lichaam. Als de perifere zenuwen en de hersenzenuwen zijn aangetast ontstaan onder meer motorische storingen: problemen bij het bewegen van benen, voeten, armen, handen en de oogbol. Deze aandoeningen treden niet altijd gelijktijdig op met eventuele andere symptomen van de ziekte. Gemiddeld begint dit zo'n negen maanden na het begin van de ziekte. De neurologische verschijnselen als gevolg van zenuwaandoeningen kunnen beperkt worden door de vasculitis te bestrijden. Een deel van de opgelopen schade zal zich helaas niet meer herstellen. Diabetische neuropathie komt vrij veel voor, maar het wordt lang niet altijd gediagnostiseerd. Ongeveer de helft van de mensen met diabetes zal er ooit mee te maken krijgen. En ongeveer 20% van de mensen met diabetes mellitis ontwikkelt pijnlijke klachten. De kans op het ontstaan en op verergering van neuropathie neemt toe naarmate de diabetes langer bestaat en slechter ingeregeld is. Een hogere leeftijd, roken, overmatig alcoholgebruik, hoge bloeddruk en een verhoogd cholesterol verhogen de kans. Zoals ook voor andere complicaties geldt, kan zenuwschade al aanwezig zijn wanneer de diagnose diabetes type 2 wordt gesteld.

Neuropathie komt niet alleen in samenhang voor met vasculitis en met suikerziekte, maar ook na chemotherapie. En verder bijvoorbeeld ook bij vitamine deficiëntie; een te traag werkende schildklier (hypothyreoïdie), alcoholgebruik, medicijngebruik en chronische nierziekten. Maar het ontstaan van neuropathie heeft bij sommige mensen ook een erfelijke component.

Vóór u besluit om een tip (die op deze website staat vermeld) te gaan opvolgen, dient u eerst de veiligheidsadviezen te lezen. Klik daarvoor op deze link.