KLIK HIER VOOR INFORMATIE |
GEZONDHEIDSTIPSERVARINGEN EN INZICHTEN |
CLICK HERE FOR |
Heeft u last van een vermoeiende pijn in de nek en in de bovenrug, dan is de kans groot dat uw nekhouding de boosdoener is. Vooral als die pijn ook nog eens duidelijk gepaard gaat met een stijf gevoel in het gebied van uw nek en uw schouders. Er is dan zeer waarschijnlijk sprake van een houdingsgerelateerde nekpijn. Ofwel van een cervicaal houdingssyndroom. Ten opzichte van de romp staat uw hoofd daarbij dan te ver naar voren. Men spreekt in dat geval van 'anteropositie van het hoofd'. Het betreft hier dus 'een naar voren geschoven hals', of correcter uitgedrukt: 'een naar voren gepositioneerde cervix'. Bij deze houdingsafwijking van de cervix, is er sprake van een knik in de nek, waarbij de gehele hals de vorm aanneemt van een zwanenhals. Het menselijke hoofd voelt bij deze houdingsafwijking zwaar aan. De symptomen van deze medische klacht zijn: een gevoel van vermoeidheid en stijfheid in de nek en de bovenrug, dat ook nog eens duidelijk met pijn gepaard gaat. Anteropositie van het hoofd staat ook wel bekend als 'tired neck syndrome'. En het veroorzaakt dus een houdingsgerelateerde nekpijn. Het zwaartepunt van het hoofd komt hierbij te ver vóór de halswervelkolom te liggen. En de nekspieren worden daardoor in feite te zwaar belast, omdat ze het relatief zware hoofd omhoog moeten gaan houden. Hoewel het gebied van de nek; de schouders en de bovenrug in deze situatie verstijfd kan aanvoelen, is er hierbij echter vaak geen sprake van een echte stijve nek. De beweeglijkheid van de nek is dan ook normaliter niet verstoord. Wel is het zaak om dan zo spoedig mogelijk hulp te gaan zoeken, om te vóórkomen dat u ernstige schade oploopt aan één of meer discussen.
Anteropositie van het hoofd zal ook lage rugklachten kunnen gaan veroorzaken. Want het zwaartepunt van het lichaam is bij die houdingsafwijking naar voren verplaatst. Dat zal gewoonlijk ten gevolg hebben dat de bovenrug mee naar voren wordt gebogen. En dat de grote spieren in uw onderrug daarbij langdurig zullen worden aangespannen, namelijk in een poging ervoor te zorgen dat u niet voorover valt.
In die situatie is het voor uw welbevinden van het allergrootste belang dat u daarin verbetering ziet te bereiken. Dat zult u kunnen doen door de volgende vijf oefeningen te gaan uitvoeren.
Oefening 1: Bewustwording van de relatie tussen de positie van uw hoofd, uw nek en uw rug.
Oefening 2: Het strekken van uw nek, terwijl u in de kortligpositie ligt
Het achterliggende doel van deze tweede oefening is er met name op gericht om de spieren aan de gehele achterkant van uw nek, direct onder uw schedelrand, te ontspannen en uw hoofd weer naar een neutrale positie te brengen.
Oefening 3: Het verstevigen van de nekspieren
Oefening 4: Het relaxeren van de nekspieren en de schouderspieren
Ook deze oefening zal ertoe bijdragen dat de spieren aan de achterkant van uw nek, direct onder uw schedelrand, tot relaxatie komen. En met name ook de tonus op de spier die van zo groot belang is voor uw nekhouding en die: 'levator scapulae' wordt genoemd, zal hierbij kunnen worden aangepakt. De relaxatie van de schouderspieren zal impingement kunnen helpen voorkomen.
Oefening 5: Het verbeteren van de beweeglijkheid van de nekspieren
Oefening 6: "appeltjes plukken"
Oefening 7: "met de vingers van uw handen op de wand naar boven dribbelen"
Oefening 8: "schouderbladen naar elkaar toe bewegen"
Oefening 9: "schouders optrekken en laten zakken"
Oefening 10: "op- en neergaande beweging van uw hoofd"
Oefening 11: "ver over iedere schouder achterom kijken"
Oefening 12: "het uitvoeren van rek-oefeningen in een arm waarin zich RSI-achtige symptomen voordoen.
(Tegenwoordig spreekt men wat deze combinatie vam symptomen betreft overigens niet meer van RSI, maar in grote tegenstelling daartoe van: 'KANS'. Dat wil zeggen: Klachten aan de Arm; de Nek; en/of de Schouder. RSI werd in het verleden gedefinieerd als een aandoening aan spieren, gewrichten of zenuwen van de ledematen of de nek, die veroorzaakt zijn door langdurig herhaalde eenzijdige bewegingen in een verkeerde houding. Namelijk als de betreffende RSI-achtige symptomen in de arm een gevolg zijn van een zich manifesterend cervicaal houdingssyndroom).
Mochten al deze oefeningen toch niet genoeg baten, dan zult u eventueel ook eens bij een praktijk voor fysiotherapie kunnen vragen om een zogenaamde triggerpoint-therapie door middel van "dry needling". Hierbij worden de spieren, die onnodig in een toestand van tonus verkeren, door middel van speldeprikken tot relaxatie gebracht. Overbelasting in spieren veroorzaakt al gauw een plaatselijke permanente verkramping. Door die verkramping vormt zich dan een harde en min of meer pijnlijke plek, die 'spierknoop', ofwel 'triggerpoint' wordt geoemd. Spierknopen houden de gehele spier voortdurend op een hoger niveau van spanning, hetgeen een zekere vorm van stijfheid veroorzaakt. Bovendien kunnen die gespannen spieren incarceratie van bloedvaten en zenuwen tot gevolg hebben. Ook kunnen spierknopen het zenuwstelsel ontredderen, namelijk doordat ze een overvloed aan signalen voortbrengen. Een aantal al dan niet vage klachten kan daarvan het gevolg zijn. Bijvoorbeeld: pijn op plaatsen waar het probleem zich niet bevindt; een tintelend gevoel in de ledematen en krachteloosheid in de ledematen.
Mocht 'triggerpoint-therapie' u geen echte oplossing brengen, dan is het ook nog mogelijk dat er bij u sprake is van te weinig ruimte tussen enkele van uw nekwervels. Hetgeen mogelijk door een ernstig ongeluk, wat u ooit eens zou kunnen hebben meegemaakt, zou kunnen zijn veroorzaakt. Is dat het geval, dan is er voor u mogelijk een oplossing weggelegd bij een chiropractor.
Wanneer het probleem met uw stijve nek zich vooral bij het ontwaken manifesteert, is er allicht iets mis met uw slaaphouding. Een verkeerde slaaphouding kan zijn oorzaak vinden in het feit dat uw matras tijdens de slaap niet (meer) geschikt is voor het ondersteunen van uw lichaam. U kunt in dat geval natuurlijk meteen een beter matras gaan kopen. Maar dat is dan misschien wel een al te rigoureuze oplossing van uw probleem, omdat uw eigenlijk eerst meer zekerheid zult moeten hebben of uw probleem wel werkelijk zijn oorzaak vindt in de slechte, ofwel de verslechterde, kwaliteit van uw matras. Daarom kunt u beter eerst eens uw matras gaan omdraaien. Of tijdelijk in een ander bed gaan liggen. Ook kunt u eens proberen of een ander hoofdkussen uw probleem oplost. Mocht ook dat uw probleem niet oplossen, dan is er nog iets wat u eenvoudig even gedurende een klein aantal nachten kunt gaan uitproberen. Hierbij legt u in zijligging een dun kussen tussen uw benen neer, en wel op de plaats van uw knieën. Dat zal uw slaaphouding dusdanig kunnen gaan verbeteren dat uw nekprobleem navenant vermindert. Mocht dat het geval zijn, dan weet u in ieder geval vrijwel zeker dat juist uw slaaphouding de oorzaak is van het probleem met uw stijve nek. De spanning die door de verkeerde lichaamshouding op uw ruggengraat wordt uitgeoefend, kan namelijk uw nekspieren doen verrekken. Aan nekklachten kan heel goed een verkeerde slaaphouding ten grondslag liggen. Vooral wanneer die verkeerde slaaphouding te maken heeft met een plaats die zich bovenin de rug bevindt. De verkeerde slaaphouding wordt in dat geval niet zozeer ervaren als een toegenomen stijfheid in het gebied van de rug, maar als een toegenomen stijfheid in de nek. Dit in grote tegenstelling tot het feit dat de rib-wervelverbindingen in de bovenrug dan vast zijn gaan zitten. De oorzaak hiervan is dat zich in dat geval bij de bovenste borstwervels en bij de bovenste van de (aan de rugzijde gelegen) ribgewrichten blokkades voordoen. Het meedraaien van de nek, met die betreffende ribverbindingen, verloopt dan niet soepel. De stijfheid wordt niet zozeer in de rug, als wel in de nek ervaren.
Er kan bij nekhoudingsproblemen ook sprake zijn van cervicale spondylose. Deze kwaal, die ook wel bekend staat als cervicale artrose, ontwikkelt zich in het algemeen vaak als gevolg van veranderingen in de nekgewrichten als men ouder wordt. De disci van uw wervelkolom kunnen droog worden en ze kunnen beginnen te krimpen vanaf ongeveer uw veertigste levensjaar. Het kraakbeen van de disci, in uw nek, zal dan gaan slijten. En een lichte of ernstige mate van ruggenmergcompressie zal dan het gevolg kunnen zijn. In een dergelijk geval is het uitermate belangrijk geen werkzaamheden, of oefeningen, te doen die de nek in ernstige mate belasten. Bij cervicale artose kan een flink aantal vreemde symptomen optreden. Zoals: tintelingen; duizeligheden; gevoelloosheid en verminderde kracht in armen, handen, benen en voeten. In ernstige gevallen kan cervicale artrose ook leiden tot coördinatieproblemen, abnormale reflexen en spierspasmen. Een veelvoorkomende klacht is ook een schietende pijn in één, of in beide armen.
Bij mensen met artrose is het gebruik van het zelfzorgmiddel Glucosamine tegenwoordig nogal populair. In zogenaamde gezondheidswinkels wordt dit middel vaak zonder enige restrictie als middel tegen Artrose aangeprezen. Maar let op: er lijkt na gedegen onderzoek geen enkele goede reden te zijn waarom dit middel tegen Artrose, en dus ook tegen Nekartrose, zou kunnen helpen. In een ander middel wat men in dat soort winkels kan kopen, lijkt men wel wat meer fiducie te kunnen hebben. Dat is het middel uit de extreem schone wateren van de Marlborough Sounds in Nieuw-Zeeland. En het is afkomstig uit het fruits-de-mer product Perna canaliculus. Dit middel tegen gewrichtsproblemen hebben wij te danken aan de bevindingen over de gezondheid van de Maori's in Nieuw-Zeeland. Het is momenteel in vloeibare vorm zonder enige terughoudendheid in de handel verkrijgbaar.
Sommige fysiotherapeuten maken, ter behandeling van nekproblemen, gebruik van de techniek van ''medical taping''. Dit is een bepaalde manier van tapen waarbij de spieren in hun functie worden ondersteund. Er wordt hierbij vanuit gegaan dat spieren niet alleen nodig zijn voor beweging, maar dat ze ook van dienst zijn voor het regelen van achtereenvolgens: de lichaamstemperatuur; de bloedcirculatie en de lymphecirculatie. Bij normaal tapen wordt de bewegingsvrijheid van een zeker gewricht verkleind. Ook komt er daarbij een grotere druk op de huid terecht. Bij 'medical taping' is dat echter juist niet de bedoeling. Voor 'medical taping' worden een aantal verschillende soorten tape gebruikt. Enige voorbeelden daarvan zijn: 'kinesiotape'; 'curetape'; 'measy tape'; 'leukotape' en 'strappaltape'. Deze tapes zijn zo ontworpen dat ze dezelfde elasticiteit en gewicht hebben, als de huid normaliter heeft. Ook heeft 'medical tape' een opliftende werking op de opperhuid, waardoor er drukvermindering en extra ruimte voor zowel de bloedvaten als wel voor de lymphevaten ontstaat. Doordat de druk op de pijnreceptoren onder de opperhuid ook vermindert, ervaart men door het tapen normaliter ook minder pijn. Verder kan men met 'medical tape' op normale wijze bewegen. Dat komt omdat het rekbaar is. En dat is met normale sporttape niet het geval. Voor meer informatie hierover kunt u op de volgende link gaan klikken.
Vóór u besluit om een tip (die op deze website staat vermeld) te gaan opvolgen, dient u eerst de veiligheidsadviezen te lezen. Klik daarvoor op deze link.