KLIK HIER VOOR INFORMATIE |
GEZONDHEIDSTIPSERVARINGEN EN INZICHTEN |
CLICK HERE FOR |
Als er een vinger van één van iemands beide handen plotsklaps donker verkleurt, zou men van gedachte kunnen zijn dat het hier de eerste symptomen betreft van gangreen, oftewel koudvuur. Dat is een aandoening die men zeer ernstig moet gaan nemen, want er zou dan sprake kunnen zijn van het progressief uitbreiden van een infectie. En daarmee het afsterven van weefsel (necrose). Bij gangreen is er vaak eerst sprake van rode, vervolgens van blauwe en daarna van zwarte verkleuring van het betreffende weefsel. Een dergelijke necrotische plek kan zeer pijnlijk zijn.
Maar het ontstaan van een blauwe vinger zou ook wel eens een heel ordinaire oorzaak kunnen hebben. Een oorzaak die gelegen is in een voorval dat zich kort daarvoor had voorgedaan, maar waaraan de betreffende persoon nauwelijks aandacht had geschonken. Of een oorzaak welke deze persoon zich niet meer goed herinnert. Als de betreffende persoon met kleine kinderen in contact is geweest, zou het bijvoorbeeld kunnen zijn dat een van die kinderen die persoon kort tevoren stevig bij die betreffende vinger had beetgepakt. Vooral kinderen die nog niet (of nauwelijks) kunnen praten, doen dat soms om mensen mee te trekken naar datgene wat zij hun duidelijk willen gaan maken. Kinderen hebben op jonge leeftijd reeds verbazingwekkend veel knijpkracht in hun handen. Dat is in oude tijden voor kleine kinderen van nut geweest om zich stevig aan de moeder, of bijvoorbeeld aan de slingers van een liaan, vast te kunnen grijpen. De grijpreflex van pasgeborenden is duidelijk voelbaar als je ze je eigen vinger laat vasthouden. De reflex is zo sterk dat een baby zijn eigen gewicht erdoor kan dragen. En ze verdwijnt pas als deze vier tot vijf maanden oud is. Door die reflex kan een jonge baby zich ook stevig vasthouden aan de vingers van een mens.
De associatie tussen een blauwe vinger en een blauwe plek ten gevolge van een onderhuidse bloeduitstorting die zich ergens anders op het lichaam voordoet, wordt normaliter niet zo gauw gelegd. Toch kan het ontstaan van een blauwe vinger op dezelfde wijze ontstaan als de wijze waarop een blauwe plek elders op het lichaam ontstaat. Namelijk door een onderhuidse lekkage van een bloedvat. Sommige mensen zijn erg gevoelig voor het ontstaan van blauwe plekken op de huid. Met name oudere mensen. En dan specifiek oudere vrouwen. De huid van vrouwen is ook nog eens dunner dan de huid van mannen. Verder bestaan er ook families waarin zich een versterkte mate van gevoeligheid voor blauwe plekken voordoet. Als men relatief veel aan zonlicht is bloot gesteld geweest, doet dit verschijnsel zich ook in versterkte mate voor. Bij mensen bij wie er sprake is van een verlaagd niveau van de voor de bloedstolling zo belangrijke trombocyten, doet de gevoeligheid voor het ontstaan van blauwe plekken zich ook voor.
Voor personen die in het buitenland een arts willen gaan consulteren, omdat zij plotseling bij zichzelf een (bijna) volledige blauwe verkleuring van een van hun vingers hebben geconstateerd, is het handig om te weten wat artsen met het woord "ecchymose" bedoelen. Met dit woord duiden medici namelijk op een "blauwe plek". Het kan dan in dat geval voor de patiënt een enorme opluchting zijn om dat te weten te komen. Dus te weten te komen dat die blauwe vinger echt niks meer is dan een ordinaire blauwe plek op de vinger. En dat het dus gelukkig niet de medische aandoening "gangreen" blijkt te zijn.
Zoals hierboven reeds is aangeduid, zullen mensen met een blauwe vinger er niet gauw aan denken dat de oorzaak daarvan weleens in de kneep van een kinderhand zou kunnen liggen. Dat komt dan niet alleen door het onderschatten van de knijpkracht van kinderen, maar dat komt ook doordat de vinger in dat geval rondom blauw wordt. En dus niet in een vlekvormig patroon, zoals men bij een gewone "blauwe plek" gewend is.
Omdat kleine kinderen in de hierboven beschreven situatie nogal eens juist de duim, ofwel de pink, van andere mensen beetpakken, doet dit probleem zich ook nogal eens aan respectievelijk de duim en de pink voor. En als gevolg daarvan ook respectievelijk de gezondheidsklachten: blauwe duim en blauwe pink. Bij het stellen van de juiste diagnose zou men in verband met het plotseling ontstaan van een blauwe plek, zorgvuldig aandacht aan het topje van de aangedane vinger kunnen gaan besteden. Als het topje van de betreffende vinger minder blauw is dan de rest van de vinger, ofwel eerder weer de normale huidskleur aan gaat nemen, is dat een reden temeer om aan de kneep van een kinderhand te gaan denken. Immers juist op die plaats van de vinger zal een kind met zijn pink de minste knijpkracht hebben kunnen uitoefenen. De hiervoor geschetste situatie doet zich tenminste voor als het kind de betreffende vinger in zijn volle vuist had beetgepakt. De kans dat dit werkelijk de juiste diagnose is, is ook groter wanneer het probleem zich voordoet bij een vrouw. En dan wel specifiek bij een vrouw van gevorderde leeftijd.
Een andere oorzaak voor het ontstaan van een blauwe vinger, ofwel voor het ontstaan van een blauwe vingertop, kan zijn gelegen in het feit dat men een contrastvloeistof in de bloedbaan heeft ingespoten gekregen. Dit vindt bijvoorbeeld plaats bij het maken van een MRI-scan. De kleur van deze vloeistof is blauw. Op zeker moment zal men in dat geval kunnen ontdekken dat de top van één der vingers blauw is geworden. Op een later moment kan dit verschijnsel zich zelfs bij meerdere vingers blijken voor te doen en de blauwe verkleuring zal zich dan niet slechts tot de top van de vinger gaan beperken. En ze zal zich ook niet alleen tot één enkele vinger gaan beperken. Door het in ruime mate drinken van een vloeistof, als water, zal die vloeistof uit de bloedbaan kunnen verdwijnen.
P.S. Mocht u informatie zoeken over een mogelijke oorzaak voor het ontstaan van blauwe teennagels, dan kunt u die vinden door op deze link te klikken.
Vóór u besluit om een tip (die op deze website staat vermeld) te gaan opvolgen, dient u eerst de veiligheidsadviezen te lezen. Klik daarvoor op deze link.