Vermagering

Vermageren is in essentie gebaseerd op hetzelfde proces in het menselijk lichaam als afvallen. Toch is er een duidelijk verschil in betekenis tussen deze twee begrippen. Want terwijl men bij het woord 'vermageren' denkt aan het onbedoeld afnemen van het lichaamsgewicht, denkt men bij het woord 'afvallen' aan het opzettelijk doen afnemen van het lichaamsgewicht. De strijd van heel veel mensen om te gaan afvallen, is dan ook van een heel andere orde als het angstaanjagende probleem van veel andere mensen wat naar voren komt bij de ontdekking dat men teveel vermagert. Het streven om te gaan afvallen, is doorgaans een verstandig streven, terwijl het vermageren wijst op een ongezond gebeuren

Er kunnen verschillende oorzaken zijn voor onbedoelde vermagering. Maar als de vermagering gepaard gaat met overmatig zweten, met hartkloppingen en met een gevoel van onrust, heeft men mogelijk te maken met een hyperactieve schildklier. De schildklier geeft dan teveel schildklierhormonen af.

De meest bekende oorzaak hiervan is de ziekte van Graves. Dit is in feite een auto-immuunziekte. Het lichaam maakt bij deze ziekte antistoffen aan tegen de schildklier. En het gevolg daarvan is dat de schildklier extra hormonen aanmaakt. Door bij een operatie een deel van de schildklier weg te nemen, hopen medici deze kwaal onder controle te krijgen. Maar dat lukt niet altijd even goed, dan maakt het overgebleven deel van de schildklier toch nog teveel schildklierhormonen aan. In dat geval moet soms ook de rest van de schildklier worden verwijderd. Maar een mens kan niet zonder schildklierhormonen. Dat probleem moet dan worden opgelost door levenslang een medicijn met kunstmatig geproduceerde schildklierhormonen in te gaan nemen.

Maar goed, die aandoening is slechts één van de vele mogelijke oorzaken van vermagering. En het zal nu wel duidelijk zijn dat men hier niet zonder het inwinnen van medisch advies mee door zal moeten gaan lopen. Een bijzondere oorzaak van vermagering is anorexia. Die kwaal moet men uitermate serieus nemen, want ze is 'in potentie' levensgevaarlijk. Het vervelende bij deze kwaal is echter dat de betreffende patiënt zelf niet in de gaten zal hebben dat hij/zij vermagert. In de beleving van de patiënt is juist het tegenovergestelde het geval. De patiënt zal namelijk denken alsmaar dikker te worden. Bij een juiste aanpak van deze kwaal helpt het niet om de patiënt te gaan beschimpen. Dat werkt juist averechts. En het is jammer dat de patiënt dát juist vaak zal gaan ervaren. Klik voor écht nuttige informatie over anorexia liever op de volgende deze link

Een vervelende aandoening die ook vermagering als ziektesymptoom kan hebben, is kanker. En de ziekte die bekend staat als 'aids' kan eveneens gepaard gaan met vermagering. Ook een ziekte als tuberculose kan met vermagering gepaard gaan. En uiteindelijk heeft diabetes ook vermagering als symptoom, hoewel mensen met deze kwaal in eerste instantie vaak in gewicht blijken te zijn toegenomen. Maar vermagering kan ook met aanhoudende diarree te maken hebben. Dat is een heel logisch gevolg van die betreffende kwaal. Want de voedingsstoffen die het lichaam binnenkomen, verlaten daarbij het lichaam veel te snel.

Is men dan ook ineens duidelijk vermagerd, zonder dat men daar een logische verklaring voor kan aanwijzen, dan is het niet onverstandig dat men eens de huisarts daarmee gaat consulteren. Mogelijk kan deze het tij nog keren. Door sterk te vermageren wordt men immers lichamelijk al gauw veel zwakker. En de lichaamsenergie zal daardoor beslist ook gaan afnemen.

P.S. Vrouwen die sterk blijken af te vallen, zullen gaan bemerken dat hun menstruatie achterblijft. Bij meisjes met anorexia is dit een voyant symptoom dat zij verkeerd bezig zijn. Door hen vanaf dat moment slechts uitermate positief te benaderen, zullen zij adviezen kunnen accepteren. Alleen dán is er voor hen mogelijk nog een weg terug.

Vóór u besluit om een tip (die op deze website staat vermeld) te gaan opvolgen, dient u eerst de veiligheidsadviezen te lezen. Klik daarvoor op deze link.