Angst om te gaan vallen

Met name bij oudere mensen is er een algemene angst aanwezig om op zeker moment te gaan vallen. En dan vooral bij die ouderen die op die leeftijd reeds een keer een heftig valincident hebben meegemaakt. Het is een angst die soms dermate heftig is dat de betreffende ouderen niet meer de trap durven af te nemen, of onder bepaalde omstandigheden niet meer naar buiten durven te gaan, bijvoorbeeld onder omstandigheden waarbij er sneeuw ligt, of waarbij het enigszins glad is. Nu is het logisch dat ouderen daar, voorzichtigheidshalve, gereserveerd in zijn. Want een eventuele val op die leeftijd kan echt verregaande consequenties hebben. Maar de angst die ouderen bij zichzelf gewaar worden, kan zo overheersend zijn, dat deze niet goed valt te verklaren. Vooral ouderen die bij een vorig valincident te maken hebben gehad met duizeligheidsklachten, zullen veel moeite hebben om op een later moment goed los te komen van die vervelende klachten. De bewuste, maar zeker ook de onbewuste, herinnering aan dat eerdere valincident doet een bepaalde mate van onzekerheid over die betreffende oudere mensen komen. Zelfs al gaan die ouderen nog zo manhaftig met dat voorval om, toch zal dat bij verschillende vormen van lichaamsbeweging een grote rol kunnen gaan spelen.

Het woord 'valangst' wat ten aanzien van deze kwaal wordt gebruikt, heeft veel weg van het woord 'faalangst'. Toch heeft dat er niet echt mee te maken. Want van 'falen' is in dit geval geen sprake, al voelt het voor de betreffende oudere misschien wel als 'falen', wanneer deze niet meer in staat is om de eerst zo normale lichaamsfuncties te verrichten.

Een val kan ertoe leiden dat men veel minder gaat bewegen, namelijk om te voorkomen dat men opnieuw zal gaan vallen. Hierdoor gaan bepaalde lichaamsfuncties achteruit en dat zal tot gevolg gaan hebben dat de spiermassa vermindert. En daardoor zal de kans om te vallen ook weer gaan toenemen. Op de wat langere termijn kan een gebrek aan lichaamsbeweging zelfs leiden tot een grotere kans op hart- en vaatziekten; een afname van de longfunctie en een grotere kans op suikerziekte.

Na een val zal men het zo normale eigen zelfvertrouwen verliezen. Hierdoor wordt men ook minder zelfstandig. Waardoor men een beroep moet doen op hulp. Ouderen vinden het echter vaak moeilijk om hulp te vragen. Zij zullen dan moeten toegeven dat zij het niet meer alleen kunnen. En het kan best wel een tijd duren voordat zij dat zullen kunnen accepteren. Ook kan dan de eenzaamheid onder de betreffende ouderen gaan toenemen. Vooral als zij niet meer op pad durven gaan naar hun buurtgenoten, of als zij niet meer op familiebezoek durven te gaan. En dat alles vanwege de angst om buitenshuis ten val te komen. Om het risico van een ernstige val te vermijden worden zij dan minder mobiel.

Veel voorkomende dagelijkse problemen na een val zijn niet alleen het feit dat men moeite zal hebben met traplopen. Maar ook dat men moeite zal hebben met de kleine dagelijkse bezigheden, zoals: het douchen; het schoonmaken van het huis; het doen van de kleine karweitjes in huis en het doen van de boodschappen.

P.S. Klik voor meer uitgebreide informatie over valongevallen op deze link.

Vóór u besluit om een tip (die op deze website staat vermeld) te gaan opvolgen, dient u eerst de veiligheidsadviezen te lezen. Klik daarvoor op deze link.