Ramadan (de gezondheidsaspecten)

Het menselijk lichaam kan het goed verdragen als het een dag geen voedsel krijgt toegediend. Als men een dag lang geen voedsel tot zich neemt, zal men daar geen grote problemen mee krijgen. Behalve wanneer men tegen een vrij ernstige ziekte is opgelopen. In dat geval is het niet verstandig om een dag lang niet te gaan eten. Als men gezond van lijf en leden is, kan de ramadan dus geen kwaad. Bovendien: de tijd dat men niet eet duurt bij de ramadan echt geen dag lang. Zodra de zon achter de kim is verdwenen, mag men wel weer eten. Dat lijkt lang te duren, maar doordat men voor de rest van het etmaal wel gewoon mag eten, krijgt men toch wel voldoende voedingsstoffen binnen om qua gezondheid niet in de problemen te komen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het niet moeilijk zou zijn om het niet-eten overdag een maand lang vol te gaan houden. De innerlijke strijd die men daarvoor moet leveren is niet gering. Maar dat is juist zeer bevordelijk voor het goede gevoel dat men over zich krijgt wanneer men, samen met de andere mensen, meedoet aan de ramadan. De lotsverbondenheid die men hierdoor opdoet, is goed voor de gemeenschap waarin men zich met de andere mensen bevindt. De waardering die men hierdoor krijgt van de andere mensen is vaak hartverwarmend. Voor de psyche van de mensen is het meedoen aan de ramadan dus eveneens wel goed.

Een nadeel is wel dat het volgen van de regels van de ramadan de energiebalans van mensen in de war schopt. De hersenen hebben gedurende de dag energie nodig om goed te kunnen functioneren. Als men overdag niet voldoende eet, kan men zich minder goed concentreren. In landen waar de ramadan een traditie is, is dat geen al te groot probleem. Daar wordt tijdens de ramadan minder hard gewerkt en daar kan men tijdens de ramadan rekenen op begrip van de omgeving. In westelijke gemeenschappen ligt dat moeilijker. Maar ook het feit dat mensen tegenwoordig vaak met machines moeten werken, is vanwege het gegeven dat men zich tijdens de ramadan minder goed zal weten te concentreren, een toenemend probleem geworden. Ook het feit dat veel mensen tijdens de ramadan van een auto gebruik zullen moeten maken, doet dit gegeven een voorname rol spelen.

Tijdens de ramadan hebben mensen ook duidelijk meer kans op het ontwikkelen van overgewicht, zo is uit internationale onderzoeken naar voren gekomen. Het tijdelijk gebrek aan voedingsstoffen waarmee men overdag wordt geconfronteerd, heeft tot gevolg dat het lichaam zich aan die situatie gaat aanpassen. Dat doet het ondermeer door een efficiëntere vertering van het voedsel. En dat is, zolang er een tekort aan voedingsstoffen in het lichaam aanwezig is, alleen maar goed. Maar zodra dat niet meer het geval is, zal het lichaam daardoor de neiging gaan vertonen om zuiniger met het wél aanwezige voedsel om te gaan. Met als gevolg dat het een versterkte neiging tot vetaanzet zal gaan vertonen. Het zo normale evenwicht in de voedselvertering is dan immers uit evenwicht geraakt. De vraag wordt wat dat betreft wel eens gesteld wat de achtergrond is van het feit dat met name Turkse jongetjes zo vaak te dik zijn. Met als vervolgvraag: komt dat door de ramadan? Of juister: is de oorzaak gelegen in het feit dat die jongetjes misschien in eerste instantie tijdens de ramadan te weinig eten, om dan vervolgens juist heel veel te gaan eten. Mogelijk speelt dat wél een rol, maar kinderen hoeven in feite niet echt aan de ramadan mee te gaan doen. Dat zij dat in de praktijk toch regelmatig wél gaan doen, is niet meteen te wijten aan de gebruiken die aan de mensen van Turkse origine worden voorgeschreven. Bovendien, ook onder Nederlanders komen vrij veel te dikke kinderen voor.

Bij meisjes die te dik zijn, kan men ook een invloed van de voedingstoestand op de vruchtbaarheid van die meisjes verwachten. Maar meisjes letten er over het algemeen, veel meer dan jongens, op dat zij zich niet gaan overeten. Jammer genoeg resulteert die, op zich goed gewoonte van meisjes, er wel te vaak in dat zij anorexia gaan ontwikkelen. Voor mensen die ronduit mager zijn, is het natuurlijk uit den boze om aan de ramadan mee te gaan doen. Dat geldt ook voor mensen die ziek zijn. En voor mensen (vrouwen) die vanwege de maandstonde lichamelijk een zwaardere periode meemaken. Zwangere vrouwen hoeven ook niet aan de ramadan mee te doen. Het gevaar voor het krijgen van een dysmature baby zou anders veel te groot zijn. Ook is de kans op een vroeggeboorte dan veel groter, evenals de kans op zwangerschapsdiabetes.

Voor wat betreft de vaststaande, ceremoniële en/of godsdienstige handelingen die verband houden met de ramadan, zou men op de volgende link kunnen gaan klikken: ramadan.

Vóór u besluit om een tip (die op deze website staat vermeld) te gaan opvolgen, dient u eerst de veiligheidsadviezen te lezen. Klik daarvoor op deze link.