Inspanningsastma

De aandoening die strikt genomen als astma bekend staat, is een vernauwing van de luchtwegen die zich uit door chronische aanvallen van benauwdheid en hoestbuien. Dit komt omdat de slijmvliezen bij echte astmapatiënten eigenlijk altijd wel geïrriteerd zijn. Astmapatiënten hoesten veel. En soms komt er bij dat frequente hoesten slijm mee naar buiten. De slijmvliezen van de neus en de longen van echte astmapatiënten maken meer slijm aan dan normaal het geval is. Door te gaan hoesten zorgt het lichaam van dergelijke astmapatiënten dat het slijm loskomt. Hoesten is een natuurlijke en niet goed te onderdrukken reactie van het lichaam.

In tegenstelling tot wat bij echte astma het geval is, lijkt er in de luchtwegen van patiënten met inspanningsastma initieel geen slijm te zijn opgehoopt. De obstructie die hierbij tot astmaklachten leidt, lijkt veeleer te maken te hebben met occasioneel vóórkomende tonus op de spieren van de luchtwegen. Dit zou zijn oorzaak kunnen vinden in een te snelle en/of te diepe wijze van ademhaling, zo meent men. En door die te snelle en te diepe wijze van ademhaling vindt er dan, in die gedachtegang, onvoldoende bevochtiging plaats van de lucht die de longen binnenkomt. Het feit dat die gedachtegang nog zo slecht niet is, is mede gebaseerd op het feit dat de problemen bij inspanningsastma zich vooral voordoen op momenten wanneer er sprake is van het inademen van relatief droge lucht.

Een al te snelle wijze van ademhalen is typerend voor de situatie waarin mensen verkeren die door spanning, of door stress, op zeker moment zijn gaan hyperventileren. De relatief sterk toegenomen frequentie van ademhalen waarvan daarbij sprake is, kan er zelfs toe leiden dat de betreffende persoon flauw valt. Maar ook bij een minder dramatisch verloop heeft men in dit geval wel degelijk met hyperventilatie van doen. Deze wijze van ademhalen kan zelfs chronische vormen aannemen. En ze staat dan ook heel terecht bekend onder de aanduiding: chronische hyperventilatie.

Maar betekent het dan dat patiënten die lijden aan inspanningsastma last hebben van chronische hyperventilatie? Nee, dat is duidelijk niet het geval. Want inspanningsastma is, in tegenstelling tot echte astma, geen chronische vorm van astma. Alhoewel inspanningsastma, voor de patiënten die ermee zijn behept, wel een chronisch probleem is. Dat wil zeggen dat dit probleem op ieder moment weer opnieuw zijn kop kan opsteken. De betreffende patiënten kunnen er dus in feite op ieder moment weer opnieuw mee worden geconfronteerd. Alhoewel deze ziekte vooral opspeelt bij kinderen van vrij jonge leeftijd.

Maar patiënten die last hebben van inspanningsastma hebben daar wel op zeer specifieke momenten last van. En wel met name op momenten dat zij zijn gaan sporten, of zich op andere wijze fysiek zijn gaan inspannen. Nu kan het zijn, en die gedachte doet zich maar al te gemakkelijk voor, dat het lichaam van dergelijke patiënten van nature niet goed kan omgaan met de extra inspanning die voor dat soort activiteiten is vereist. Maar het kan ook zijn, en die verklaring is minstens even voor de hand liggend, dat dergelijke inspanningsastmapatiënten onder die omstandigheden gewoon een verkeerde wijze van ademhaling hebben. Namelijk een wijze van ademhaling waarbij zij al te diep en/of al te frequent ademhalen. De ademhaling staat in het menselijk lichaam onder controle van het het autonome zenuwstelsel. Het zorgt voor de communicatie tussen de hersenen en de organen. Het autonome zenuwstelsel bestaat uit twee delen: het sympathische deel en het parasympathische deel. De sympathische zenuwen werken als men actief is. De hartslag en de frequentie van ademhaling worden dan hoger en de zintuigen zullen dan intensiever gaan werken. Hoewel de ademhaling door de werking van het autonome zenuwstelsel niet bewust hoeft te worden aangestuurd, kan men van de andere kant wel bewust invloed op de ademhaling uitoefenen. En dat is dan ook wat er bij patiënten met inspanningsastma lijkt mis te gaan. Tijdens het uitoefenen van sport, maar ook tijdens andere lichamelijke bezigheden, is de invloed van het bewustzijn op de ademhaling bij dergelijke patiënten blijkbaar dermate groot dat de ademhaling niet meer mooi gelijkmatig en niet meer zo ideaal mogelijk verloopt.

Om een voorbeeld van een verkeerde ademhalingsgewoonte naar voren te halen, zou u op de voorgaande link kunnen gaan klikken. Hoewel men als inspanningsastmapatiënt niet last heeft van chronische hyperventilatie, staat er bij de informatie op deze site over chronische hyperventilatie wel een voorbeeld van een aantal geschikte ademhalingsoefeningen die u zouden kunnen helpen. Om die ademhalingsoefeningen te bekijken, zult u juist op de hieraan voorafgaande link moeten gaan klikken. Er is ook nog een ander, heel informatief, voorbeeld van een verkeerde wijze van ademhaling op deze website aanwezig. Die verkeerde wijze van ademhaling heeft soms tot gevolg dat men met ochtendhoofdpijn wordt geconfronteerd. Klik daarvoor op de hierop volgende link 'ochtendhoofdpijn'.

Het gegeven dat inspanningsastma aan echte astma doet denken, komt omdat de symptomen van inspanningsastma voor een groot deel overeen komen met de symptomen van echte astma. Bij inspanningsastma zijn dat de volgende specifieke symptomen:

• Piepende ademhaling
• Kortademigheid
• Benauwdheid
• Lichamelijke vermoeidheid
• Pijn en/of druk op de borst
• Hoesten bij lichamelijke inspanning
• En bij kinderen ook wel buikpijn en hoofdpijn

Een symptoom wat bij echte astma van grote betekenis is, namelijk het in de luchtwegen voorkomen van een betrekkelijk grote hoeveelheid slijm, is bij inspanningsastma over het algemeen gelukkig veel minder op de voorgrond tredend.

Omdat sporten bij mensen met inspanningsastma zorgt voor een benauwd gevoel, klinkt het misschien tegenstrijdig dat sporten voor hen gezond is. Maar toch is bij inspanningsastma, voor de conditie van de longen, lichaamsbeweging uitermate belangrijk. Men dient dan wel de nodige tijd te nemen voor een rustige en een goede warming-up. Het kan bovendien van nut zijn om in die situatie van tevoren een luchtwegverwijdend medicijn in te nemen. Tijdens de sportbeoefening zal dat betreffende medicijn ervoor kunnen gaan zorgen dat de eventuele benauwdheid zal gaan verminderen. Een slimme manier van doen is, om bij inspanningsastma de activiteit langzaam te gaan opvoeren. Mocht men eraan twijfelen of men dat wel aan zou kunnen, dan zal men hierover eerst advies kunnen gaan inwinnen bij de huisarts, of bij de longarts. Informeer hierover ook altijd de eventuele trainer, of de aanwezige teamgenoten. Zij zullen dan wat rekening met u kunnen gaan houden. En op internet kan men ook op het zogenaamde Longforum, van het Longfonds, met andere inspanningsastmapatiënten gaan overleggen. Iets wat men daarop tegen zou kunnen komen, is het advies om niet alleen een tijdje aan warming-up te doen, maar om eveneens een korte periode van cooling-down in te gaan lassen.

Voor mensen met inspanningsastma is het van belang op de hoogte te zijn van de ontdekkingen van professor dr. Konstantin Buteyko. Dit is een man die geboren is in Oekraïne en die niet alleen een opleiding heeft gevolgd tot arts, maar ook tot fysioloog. Deze arts is zich gaan verdiepen in de invloed van de ademhalingsgewoontes op de gezondheid van mensen. En de ontdekkingen die hij daarover heeft gedaan, hebben geleid tot een bijzondere en een zeer goed probleemverhelpende ademtherapie voor mensen die bijvoorbeeld last hebben van inspanningsastma. Over de breedte van het veld van ziektes en kwalen waarvoor de ontdekkingen van dokter Konstantin Buteyko een oplossing kan zijn, kan men zich verwonderen door even zijn volledige naam, of zelfs alleen zijn achternaam in het zoekvak van een zoekmachine in te gaan vullen en door dan vervolgens de zoekaktie op internet te gaan starten. Ofwel door direct op de volgende internetlink ademwijzertraining te gaan klikken.

NB

Voor algemene informatie over astma klikt u op de voorgaande link.

Vóór u besluit om een tip (die op deze website staat vermeld) te gaan opvolgen, dient u eerst de veiligheidsadviezen te lezen. Klik daarvoor op deze link