Burn-out

De gezondheidsafwijking waarbij mensen klagen over een alsmaar voortdurend gevoel van hevige vermoeidheid, die wordt betiteld met de Engelse term: 'burn-out', krijgt hier wat meer uitdieping. In het Nederlands zou men deze uitdrukking kunnen vertalen met de woorden: 'opgebrand zijn'. Het klachtenpatroon wat 'burn-out' wordt genoemd, gaat niet alleen gepáárd met klachten van een hevige vermoeidheid, maar zij wordt ook vooráfgegaan door langdurende vermoeidheidsklachten. Burn-out zou men ook 'overspannenheid' kunnen noemen, ware het niet dat overspannenheid binnen niet al te lange tijd omkeerbaar is. Dit in grote tegenstelling tot bij een burn-out. Als men bij overspannenheid de veroorzakende factor uitschakelt, zal men spoedig weer blijken te herstellen, Dit in grote tegenstelling tot bij een burn-out. Het blijkt dat het probleem, wat de burn-out heeft veroorzaakt, ondanks alle goede maatregelen maar steeds blijkt voort te etteren.

Maar wat maakt nu dat men op zeker moment zo hevig vermoeid raakt? Zijn de belastende omstandigheden ten aanzien van het werk wat men moet verrichten dan te groot? In ieder geval lijkt er een verband te zijn met het in zwang komen van het woord 'target'. Sinds dat woord zijn ingang in de werksfeer heeft gedaan, hebben werknemers ook meer en meer het gevoel gekregen dat zij die zogenaamde targets lang niet altijd kunnen halen. Dit terwijl zij nog steeds voldoende hun best menen te doen. Het feit echter dat het, naar Amerikaans voorbeeld, ineens nodig werd gevonden om targets te gaan stellen, doet onmiskenbaar vermoeden dat deze modineuze benadering (vanuit de leiding) van de prestaties van het personeel te maken heeft met de groei van het aantal gevallen van overspannenheid onder datzelfde personeel. En het is duidelijk dat bij bedrijven waar overspannenheid veel vóórkomt, de gevallen van burn-out ook toe zullen gaan nemen. Vooral bij personeelsleden die hebben te dealen met één of meer sterke bijkomende stressfactoren.

Je zult immers maar tegelijkertijd met de hoge eisen van je patron, te maken hebben met huwelijksmoeilijkheden; met ontrouw van jouw partner; met ontrouw van jouzelf; met vervelende plagerijtjes van jouw collega's; of met regelrecht racisme van jouw baas, of van jouw collega's. Er kan van alles aan de hand zijn; teveel om op te noemen. Maar het is wél duidelijk dat onredelijk hoge eisen van jouw directe leidinggevende onder die omstandigheden enorm worden uitvergroot. En dan die verdoemde mobiele telefoon, die men tegenwoordig altijd onder handbereik lijkt te moeten hebben. Die altijd zo op de voorgrond tredende telefoon geeft je het gevoel dat je nooit eens echt klaar zult zijn met je werk. De extra aandachtspunten welke die telefoon in een nooit aflatende sroom op je bord blijkt te schuiven, is een ware stressfactor. Ja, je kunt die telefoon natuurlijk gaan uitschakelen, maar dan zul je beslist een storm van kritiek van jouw leidinggevende, of van jouw collega's kunnen verwachten.

Kortom: het aantal mogelijke stressoren is tegenwoordig groot, voor een werknemer. Maar niet alleen voor hem, of voor haar. Ook voor de kleine zelfstandige; voor de zo met de tijd meegegane ZZP'er, voor degene die als chef is aangesteld en die vanuit die functie met onredelijk veel werk is geconfronteerd geraakt. En voor jou als zelfstandige, die een eigen zaak heeft draaiende te houden. Ja zelfs voor jou als regeringsleider, die onterecht veel kritiek over zich heen krijgt vanwege een vermeende fout van jou.

Maar wat kan men doen als men bij zichzelf gewaar wordt dat men 'teveel hooi op de vork' is gaan nemen? Heel eenvoudig: 'de vork met al het eraan geprikte hooi terugzetten op het land en er vervolgens twee kleinere hopen hooi aan die vork gaan prikken'. Neem er dus de tijd voor om de taak, die men op de schouders heeft genomen, iets te gaan verlichten. Dit om te beogen dat de betreffende vork niet zal gaan barsten. En ga letterlijk, of in symbolische zin, even een tijdje lekker ontspannen in de hooimijt liggen om te ontspannen. Doe dit vóór men al te ver is gegaan en er voorlopig geen weg meer terug zal zijn. Als men zich bijtijds even zou gaan afzonderen en een welverdiende rust zou gaan nemen, zal men zien dat men naderhand 'weer bergen kan verzetten'.

In de dagelijkse werksituatie is het niet zo eenvoudig om zich even een tijdje van de drukte te onttrekken. Maar tijdens de lunchpauze is dat vaak wel mogelijk. Mocht men zich op een dergelijk moment niet goed kunnen ontspannen, dan is er vaak nog wel een mogelijkheid om zich juist niet te gaan óntspannen, maar om zich juist te gaan ínspannen. Namelijk door even te gaan hardlopen, of door even een flink aantal keren achterelkaar de trap op en af te gaan lopen. Want lichamelijke inspanning blijkt een genezend effect te hebben op psychische aandoeningen. De laatste vorm van lichamelijke inspanning neemt betrekkelijk weinig tijd. Maar het is daarbij wel zaak om voor voldoende persoonlijke veiligheid te gaan zorgen. Namelijk door zich op ieder moment goed aan de trapleuning vast te gaan houden.

N.B. Wilt u graag eerst meer algemene informatie over het nut van lichaamsbeweging bekijken, dan kunt u op deze link gaan klikken. En ook op de volgende link

Vóór u besluit om een tip (die op deze website staat vermeld) te gaan opvolgen, dient u eerst de veiligheidsadviezen te lezen. Klik daarvoor op deze link.