KLIK HIER VOOR INFORMATIE |
GEZONDHEIDSTIPSERVARINGEN EN INZICHTEN |
CLICK HERE FOR |
Als men onder andere na het eten in een Chinees restaurant heel merkwaardige gezondheidsproblemen bij zichzelf gewaar wordt, heeft men mogelijk last van het Chinees-restaurant-syndroom. Mensen die last hebben van dit syndroom kunnen zich na het gebruiken van een maaltijd in een dergelijk restaurant soms 'erg náár voelen'. Als dit zich voordoet heeft men mogelijk last van het zo typerende syndroom wat bekend is geworden doordat het zich vooral pleegt te uiten nadat men op zeker moment in een Chinees restaurant heeft gegeten. De pasta-producten die in die gerechten worden voorgeschoteld hebben op zich nauwelijks tot geen smaak, vandaar dat men zich genoodzaakt ziet om bij de bereiding van deze gerechten van smaakversterkers gebruik te maken. De mie die in Chinese restaurant bij de voedselbereiding wordt gebruikt, is op zich al even smakeloos als de zo bekende pastaproducten.
Voedingsmiddelenfabrikanten willen hun producten vaak met een fraaier imago opleuken. Ze vermijden dan kunstmatig gemaakte stoffen. Of ze vermelden in plaats van het E-nummer, de volledige naam van de toegevoegde stof op het etiket van het voedingsproduct. Dat mag volgens de wet. Dus in plaats van E621, zet een fabrikant dan mononatriumglutamaat op het etiket van het product. Of ze voegen alternatieven voor bepaalde E-nummers toe. Bijvoorbeeld gistextract als vervanging van E621. In gistextract zit van nature een relatief hoge concentratie glutamaat. Dus daarmee krijg je dezelfde hartige, umamismaak die zo typerend is voor Ve-tjin. Als er gistextract in een product zit, in plaats van glutamaat, noemt de fabrikant gistextract in de lijst met ingrediënten en voedseladditieven die op verpakte voedselproducten staat vermeld. Industrieel vervaardigd eten bevat vaak niet alleen veel zout en suiker, maar volgens de ingrediëntendeclaratie op de verpakking ook het voedseladditief E621. En ja, dat is dus het E-nummer voor het voedseladditief waarover in de onderhavige webpage staat geschreven.
De symptomen van dit syndroom zijn veelzijdig, zoals men in onderstaand staatje kan lezen:
N.B. Zoals altijd weer het geval is, zullen deze symptomen niet bij iederéén optreden, ófwel zullen de symptomen niet bij iedereen in dezelfde mate optreden.
De scheikundige benaming van Ve-tsjin is: Mononatriumglutamaat. En de molecuulformule hiervan is: C5H8O4NNa. Vé-tsjin wordt ook wel Ajinomoto genoemd. In het Nederlandse taalgebied wordt hiervoor ook dikwijls de afkorting MNG gebruikt, net als men in het Engelse taalgebied hiervoor de afkorting MSG gebruikt. Mononatriumglutamaat is de kunstmatige variant van de natuurlijke smaakversterker Ve-tsjin, die uit zeewier wordt gemaakt. Omdat mononatriumglutamaat een zoutige smaak heeft, wordt het veel als smaakversterker gebruikt in Chinees eten en in allerhande kant en klare voedingsproducten, zoals chips; chipito's; zoutjes en 'cup a soup'-producten. Maar ook in de vloeibare smaakversterker van het merk 'Maggi'; in bouillonblokjes en in kruidenmixen. De fabrikanten van deze producten gaan er blijkbaar vanuit dat mensen door deze smaakversterker meer van deze producten gaan eten. Het kan zijn dat dat in eerste instantie ook wel zo is, maar mensen die dit veel in hun eten krijgen verstrekt, staat het op zeker moment soms ook erg tegen. Het geeft namelijk een onnatuurlijke pittige smaak aan de betreffende producten. En vanwege de vele bijwerkingen krijgen mensen daar op zeker moment ook een afkeer van. Voedingsproducten met weinig smaak tracht men echter veelvuldig met deze onaangename smaakmaker toch nog enigszins attractief te maken.
Vóór u besluit om een tip (die op deze website staat vermeld) te gaan opvolgen, dient u eerst de veiligheidsadviezen te lezen. Klik daarvoor op deze link.