KLIK HIER VOOR INFORMATIE |
GEZONDHEIDSTIPSERVARINGEN EN INZICHTEN |
CLICK HERE FOR |
Verkoudheid is de welbekende benaming voor de ontsteking van het slijmvlies in respectievelijk de neusholte; de keelholte en de bovenste luchtwegen, welke bij mensen enkele keren per jaar een ziekelijke vorm van gezondheidshinder veroorzaakt. Ook het slijmvlies in de kaakholten kan dan ontstoken zijn. Het slijmvlies produceert altijd wel een beetje vocht en slijm, maar als het ontstoken is vormt het extra slijm. Het slijmvlies zwelt daarbij ook duidelijk wat op. Door dat alles krijgt men bij een verkoudheid meestal ook wel een loopneus. Andere gezondheidsklachten bij verkoudheid zijn: een verstopte neus, niezen, hoesten, heesheid, keelpijn, hoofdpijn en soms zelfs eveneens oorpijn. Ook kan men dan soms enige verhoging van de lichaaamstemperatuur waarnemen, vooral bij kinderen. Meestal gaat een verkoudheid na één tot drie weken vanzelf over. Bij jonge kinderen kan het nog wel iets langer gaan duren.
Hoewel de benaming voor dit gezondheidsprobleem lijkt te suggereren dat de oorzaak van verkoudheid gelegen is in het feit dat men het een tijdje te koud heeft gehad, is dat duidelijk niet het geval. In de medische wetenschap is het een goed bekend feit dat de oorzaak hiervan is gelegen in een besmetting met één van de verschillende 'verkoudheidsvirussen'. Maar hoe komt men voor de gezondheidskwaal 'verkoudheid' dan aan die aparte benaming. Een benaming namelijk die duidelijk lijkt te suggereren dat de oorzaak van deze kwaal te maken heeft met het feit dat men het te koud heeft gehad.
Zoals hierboven reeds is aangegeven, gaat verkoudheid soms met enige verhoging van de lichaamstemperatuur gepaard. Terwijl het bij kinderen soms zelfs om echte koorts kan gaan. En zoals u ongetwijfeld wel zult weten, voelen mensen zich bij het stijgen van de lichaamstemperatuur duidelijk wat kouwelijk. En als dat gevoel van kouwelijkheid dan al gauw gevolgd wordt door de hierboven genoemde duidelijke symptomen van onwel zijn, is het voor de hand liggend dat men in het verleden de oorzaak van verkoudheid meende te moeten leggen in de 'kouwelijkheid' die men op dat eerdere tijdstip had ondergaan. Een andere mogelijke reden dat verkoudheid aan zijn benaming is gekomen, is het gegeven dat verkouden mensen soms de kou bijzonder slecht kunnen verdragen. Dat heeft niet met de verkoudheid an sich te maken, maar wel met het feit dat mensen tijdens een verkoudheid door een ontsteking vaak een verstopping van de bijholtes, of de voorhoofdholtes, oplopen. En als dat het geval is, kunnen mensen doorgaans extreem slecht over koude weersomstandigheden. Mogelijk dat dat betreffende gegeven ook wel heeft bijgedragen aan het ontstaan van het begrip 'verkoudheid'.
'Maar goed', zal men zeggen, 'als de werkelijke oorzaak van verkoudheid dan gelegen is in een besmetting met een virus, kan daar ook vrij simpel een afdoende remedie voor worden bewerkstelligd. Net zoals dat bij de kwaal gaat die onder medici als influenza bekend staat en die door niet-medici meestal griep wordt genoemd'. Tegen de griep kan men zich laten inenten. En niettegenstaande het feit dat er door veel mensen wordt gesuggereerd dat de effectiviteit van een eventuele griepvaccinatie verwaarloosbaar klein is, is dat veeleer op wanbegrip gebaseerd dan op een goed doorwrochte bestudering van het feitenmateriaal. 'Dus waarom gaat men ter voorkoming van verkoudheid niet, net als bij het voorkómen van griep, over tot het opzetten van een vaccinatieprogramma?", zal men zich dan gaan afvragen.
Het antwoord daarop is dat het goed mogelijk zal zijn om door middel van vaccinatie immuniteit tegen enkele verkoudheidsvirussen op te gaan bouwen. Maar dat dit weinig zin heeft vanwege het feit dat er erg veel verschillende verkoudheidsvirussen bestaan. Het gaat wat dat betreft om ongeveer tweehonderd verschillende verkoudheidsvirussen. Dus dat is impracticabel! Tot dusverre is er spijtig genoeg nog geen goed werkend medicijn ter voorkóming van verkoudheid beschikbaar. En dat lijkt er op de korte termijn ook niet te komen. Dat blijkt tot nu toe nog veel te gecompliceerd te zijn. Toch is er een goed handvat aanwezig om de betreffende onderzoekers enige richting te geven bij hun zoektocht naar een dergelijk medicijn. Het opvallende feit doet zich namelijk voor dat niet alle mensen even vatbaar voor verkoudheid blijken te zijn. En men heeft ondekt dat dit wel eens te maken kan hebben met de lengte van de telomeren van de immuuncellen. Mensen met lange telomeren blijken betrekkelijk ongevoelig te zijn voor besmetting door het verkoudheidsvirus. Maar goed, al heeft men nu dat handvat voor de eventuele ontwikkeling van een medicijn tegen verkoudheid gevonden, dan wil dat nog niet zeggen dat men dat medicijn meteen ook zal weten te ontwikkelen. Een interessant gegeven bij de eventuele ontwikkeling van een dergelijk medicijn is het feit dat een belangrijk deel van de verkoudheidsvirussen die reeds bekend zijn, rhinovirussen zijn. Of hiermee veel overeenkomst vertonen.
Wat de ontwikkeling van een medicijn tegen de verkoudheidsvirussen betreft, is er ook een andere interessante wetenschappelijke ontwikkeling gaande. Ook die strategie in de bestrijding van de verkoudheidsvirussen richt zich op de rhinovirussen. Hierbij wendt men de aandacht op het verhinderen van de mogelijkheid van de rhinovirussen om zichzelf te kopiëren. Men heeft daarbij verwachtingsvolle resultaten behaald met de stof 'gemcitabine'. Deze stof voorkómt dat het virus kopieën van zijn genoom maakt.
Buiten de rhinovirussen als veroorzakers van verkoudheidsverschijnselen moet men vooral ook denken aan de volgende virussoorten:
Het is bekend dat een verkoudheid zich bij mensen vooral ontwikkelt wanneer hun weerstand tegen ziektekiemen aan de lage kant is. Onaangename weersomstandigheden kunnen daaraan bijdragen. Maar ook een tekort aan slaap. Of een verminderde lichamelijke weerstand door een gebrek aan essentiële voedingsstoffen (met name aan de microvoedingsstof: Zn), ofwel een verzwakking door bepaalde ziekten waaraan men lijdt, of door de stress waaraan men onderhevig is, enz. enz. Een gezonde leefstijl is wat dat betreft ook van belang. Maar het valt niet mee om hier zodanig goed rekening mee te houden, dat men wat dit betreft altijd aan de veilige kant zit. Het leven heeft nu eenmaal altijd weer opnieuw aspecten welke men niet goed in de hand heeft. Dus als men zo nu en dan een verkoudheid meemaakt, is dat in feite een ervaring waaraan (nog) niet goed valt te ontkomen.
Toch is er wel iets wat men kan doen om weinig kans te gaan maken om verkouden te worden. Namelijk door andere mensen zo weinig mogelijk aan te raken. Tijdens de recentelijke coronapandemie hebben veel mensen de opvallende ervaring gehad dat zij duidelijk minder frequent verkouden bleken te worden. Eén van de maatregelen om te voorkómen dat men door het coronaveroorzakende virus zou worden besmet, is het zoveel mogelijk vermijden van lichamelijk contact. Het opvallende gegeven deed zich in die tijd voor dat mensen toen duidelijk minder frequent verkouden werden. Daarmee is duidelijk geworden dat het wel degelijk verschil maakt dat mensen, ter voorkoming van een besmetting met de verkoudheids-veroorzakende virussen, elkaar minder frequent moeten aanraken.
N.B. Zoekt men informatie over een lang aanhoudende vorm van verkoudheid, dan kan men op de link chronische verkoudheid gaan klikken.
Vóór u besluit om een tip (die op deze website staat vermeld) te gaan opvolgen, dient u eerst de veiligheidsadviezen te lezen. Klik daarvoor op deze link.