Urineringsdrang

Men zou zich kunnen gaan afvragen wat in het kader van de kennis over de vochtafdrijving uit het lichaam, toch eigenlijk de initiële oorzaak is van het feit dat men op sommige momenten zo vaak en zo veel moet plassen.

Het antwoord op die voor de hand liggende vraag zal vaak gelegen zijn in de sfeer van de diuretische werking van de stoffen die men op orale wijze binnenkrijgt. Te denken valt aan de volgende stoffen: cafeïnehoudende dranken; chocolade; alcohol; kastanjes en een flink aantal medicijnen (met name ook de medicijnen die als plasmiddelen bekend staan).

'Maar waarom?', zult u zich vervolgens kunnen gaan afvragen, 'moet men frequenter plassen als men alcohol drinkt?' Bijna iedereen kent het wel. Als men bijvoorbeeld in de kroeg een paar biertjes drinkt en als men dan vervolgens op zeker moment naar het toilet gaat, lijkt het wel of het hek van de dam is. Want dan moet men doorgaans opeens veel vaker plassen. 'Hoe valt dat dan te verklaren?', zal men zich kunnen gaan afvragen, 'alcohol droogt ons lichaam toch juist uit?' Ons lichaam houdt zich, nadat men met het drinken van bier is begonnen, vaak nog wel even een tijdje goed, maar na verloop van ongeveer 30 tot 60 minuten begint men dan toch het sterke gevoel te krijgen dat men moet gaan plassen. Dat is dan een tijdje na het moment waarop de nieren minder water zijn gaan absorberen en waarop de hoeveelheid vloeistof in de urineblaas groter is gaan worden. In die situatie krijgt men een sterkere aandrang om naar het toilet te gaan. En bovendien komt er in die situatie per plasbeurt ook nog eens een grotere hoeveelheid urine vrij. Men verliest dan relatief veel vocht en dat heeft dan ook nog eens tot gevolg dat men sneller een kater zal gaan krijgen. Ook zal dat tot gevolg hebben dat men nadorst krijgt en dat het lichaam kortstondig min of meer uitdroogt.

De oplossing ligt voor de hand: ga minder grote hoeveelheden van alcoholhoudende dranken drinken, of drink in ieder geval in een rustiger tempo. Daarnaast is het verstandig om tussen de momenten in, waarop men de alcoholhoudende dranken consumeert, af en toe ook een glas water in te gaan nemen. Dit om ervoor te zorgen dat het vochtniveau in het lichaam nog enigszins op peil wordt gehouden. Het heeft allemaal met onze nieren te maken en met het zogenaamde ADH-hormoon. Dit hormoon zorgt ervoor dat onze drang om te gaan plassen, enigszins wordt onderdrukt, zodat men niet de hele dag naar het toilet zal hoeven gaan. Alcohol verstoort dit systeem en remt de aanmaak van dat hormoon. Het maakt daarvoor niet uit of men naar bier, naar wijn of naar sterke drank grijpt. Behalve dan het feit dat er in bier relatief veel water zit. Met bier komt er door de alcohol dus niet alleen minder antidiuretisch hormoon in de bloedbaan terecht, maar ook een grote hoeveelheid water. Althans in vergelijking met wat bij andere alcoholhoudende dranken het geval is. Dit alles bij elkaar is de reden dat men van de consumptie van bier frequent zal moeten gaan plassen. Ditzelfde probleem doet zich overigens ook voor wanneer men vrij veel koffie drinkt. Na het drinken van bijvoorbeeld vier koppen koffie zal men ook opvallend vaak en merkwaardig veel moeten gaan plassen. De gedachte dat men hierdoor erg zou kunnen gaan uitdrogen, blijkt overigens niet juist te zijn, want het vocht wat men in eerste instantie in meerdere mate uitplast, zal men later in mindere mate gaan uitplassen.

Het gegeven dat men te veel moet plassen, staat onder medici bekend als 'polyurie'. En het gegeven dat men te vaak moet plassen, zonder dat er sprake is van een toename van de urine-productie, staat onder medici bekend als 'pollakiurie', ofwel: 'pollakisurie'. Van te vaak plassen is per definitie sprake wanneer men vaker dan acht maal per etmaal moet plassen. Van te veel plassen is per definitie sprake als de excretie van urine groter is dan 3 liter urine per etmaal, uitgaande van een gemiddelde vochtopname. Het verschijnsel waarbij iemand 's nachts één of meerdere keren moet opstaan om te plassen wordt 'nycturie' genoemd. Soms trouwens ook wel 'nocturie'. Meer dan de helft van de vrouwen en mannen ouder dan vijftig jaar hebben met dit verschijnsel te kampen. Mensen kunnen zich echter wel trainen om het aantal nachtelijke urinelozingen te verminderen. Dat lukt het beste door tijdens de nacht de eerste keer niet te gemakkelijk toe te gaan geven aan de drang om te gaan plassen. Op het eerste nachtelijke tijdstip waarop men normaal gesproken toegeeft aan de drang om te gaan plassen, is men normaal gesproken ook nog het meest onderhevig aan de drang om verder te slapen. Wanneer men op dat moment de drang om verder te gaan slapen laat domineren over de drang om te gaan plassen, zal blijken dat men toch in staat zal zijn om weer opnieuw in slaap te gaan vallen. En door dat te doen traint men zich dan op den duur ook vrij automatisch om op de latere nachtelijke momenten, waarop men beslist meende te moeten gaan plassen, nu opeens niet meer echt te hoeven plassen. En juist het vermijden van die latere nachtelijke urinelozingen is zeer van invloed op het krijgen van een goede nachtrust. Na die latere nachtelijke urinelozingen zal men immers over het algemeen veel minder goed weer opnieuw in slaap gaan vallen. Vandaar dat juist het vermijden van die eventuele latere nachtelijke urinelozingen, van veel grotere invloed is op de slaapkwaliteit, dan het vermijden van de eerste nachtelijke urinelozing.

N.B. Voor nog meer informatie over nachtelijke urineringsdrang kunt u op deze link gaan klikken. Voor een artikel over de kwaal waarbij men al te vaak moet gaan plassen, kan men op de volgende link gaan klikken.