Tongverwondingen

Een flinke snee in de tong, die door het één of andere ongeluk is ontstaan, vereist medische beoordeling, omdat deze invaliderend kan werken. Voor een optimaal gebruik van de tong is het essentieel dat de spieren, die zich in de tong bevinden, ongeschonden zijn. Omdat de tong rijkelijk van bloedvaten is voorzien, is bij letsel aan de tong doorgaans sprake van fors bloedverlies. Hierbij ligt door de bloeding een luchtwegbedreiging op de loer. Stopt het bloeden na een tongverwonding niet, dan vouwt men een steriel gaasje dubbel en drukt dit gedurende 10 à 15 minuten tegen het wondje aan. Maar vooreerst is het van belang om de mond grondig te spoelen met een milde zoutwater-oplossing of met Chloorhexidine.

Ten aanzien van de vraag of een dergelijke tongwond moet worden gehecht, is overigens over het algemeen wel de nodige terughoudendheid gerechtvaardigd. Hierbij moet worden bedacht dat het natuurlijke genezingsproces door de rijke doorbloeding van de tong snel in werking treedt.

Zo vindt na volledig verlies van de tongpunt, of van een deel van de zijkant van de tong, meestal in de loop van zes maanden wederopbouw plaats en wel door verdikking van het resterende weefsel. Wel is het van belang om bij wondjes aan de tong elke dag twee maal goed de tanden te poetsen en te gaan flossen. Maak ook de tong goed schoon door deze te poetsen, of door een tongschraper te gebruiken.

Met name bij kinderen is het natuurlijke beloop van primaire wondgenezingen gelukkig gunstig, dit vanwege hun nog onrijpe lijmvormende eiwit 'collageen'. Dit eiwit is een zeer belangrijk deel van het bindweefsel in het lichaam van mensen. Het begunstigt in belangrijke mate de genezing van eventuele tongwonden. Meestal is een tongwond na vier weken wel volledig genezen.