Evenwichtsproblemen

De verschijnselen van evenwichtsstoornissen zijn niet altijd gelijk. Ze zijn voor een patiënt die hiermee wordt geconfronteerd vaak dermate lastig, en dermate moeilijk te duiden, dat deze een consultatie van een arts niet zondermeer moet gaan uitstellen. Maar één bepaalde oorzaak hiervoor kan men daaraan voorafgaand wel even proberen uit te sluiten. Dat is de duizeligheid die wordt veroorzaakt door een probleem met de nekspieren. De nekspieren moeten zorgen voor een goede stand van het hoofd boven de romp. Dit is van belang voor een goed gevoel van evenwicht en dus voor een goede balans van het lichaam. De houding van zowel het hoofd alswel die van de romp, moeten daarvoor goed op elkaar zijn afgestemd. Om voor een goede houding te zorgen moeten de nekspieren voortdurend worden aangespannen. Normaliter hoeft men daar niet bij stil te staan. Behalve dan in het geval dat men met draaiduizeligheid wordt geconfronteerd. Want in dat geval kan de oorzaak daarvan weleens gelegen zijn in een verkeerde tonus van de nekspieren. Als men met evenwichtsproblemen geconfronteerd is geraakt en als men bij zichzelf heeft opgemerkt dat men het hoofd in die tijd gewoonlijk teveel naar voren houdt, dan kan men de evenwichtsstoornis, waarmee men heeft te maken, mogelijk oplossen door het hoofd meer naar achteren te doen verplaatsen (en duidelijk niet, zoals men abusievelijk zou kunnen gaan denken, door het hoofd meer achterover te gaan houden).

Het naar achteren verplaatsen van het hoofd zal echter niet voor iedereen even gemakkelijk zijn uit te voeren. Met moet dan immers wel weten wat voor spieren men daarvoor moet inschakelen. Toch is dat voor veel mensen wel goed te realiseren als men bij zichzelf visualiseert dat men een trotse houding aanneemt. Vreemd genoeg zal het lichaam dan wel weten welke spieren het daarvoor moet gaan aansturen. Als de houding van het hoofd ten opzichte van de nek werkelijk de oorzaak van het evenwichtsstoornis is, dan zullen de problemen na een aantal oefeningen als sneeuw voor de zon kunnen blijken te verdwijnen.

Dus wat is er gemakkelijker dan dit. Voorzover men tenminste weet hoe men een trotse houding moet gaan aannemen, ofwel voorzover men weet hoe men het hoofd ten op zichte van de romp naar achteren moet gaan verplaatsen. De grote vraag is dan vervolgens wel hoe het mogelijk kan zijn geweest dat men bij zichzelf een verkeerde houding in het nekgebied heeft kunnen doen ontwikkelen?

Als antwoord daarop kan men bijvoorbeeld denken aan het mogelijke feit dat men frequent achterelkaar in huis de trap is afgelopen. Als men vooruitlopend de trap afloopt, zal men geneigd zijn goed op te letten waar men zijn voeten neerzet. En daartoe zal men dan geneigd kunnen zijn om het hoofd op de romp naar voren te doen verplaatsen. Het frequent de trap op- en aflopen is op zich een goede gewoonte voor de eigen gezondheid. Daardoor kan men binnen de kortste keren flink wat extra lichaamsbeweging opdoen. Het is dan ook zeker een goede wijze van doen. Tenminste voor zover men tijdens dat traplopen niet van de trap afvalt. Want als dát gebeurt, zal dat de fysieke gezondheid niet echt ten goede komen. Een mogelijkheid om te voorkomen dat dit laatste probleem zich al te gemakkelijk zal kunnen gaan voordoen, is het plaatsen van een extra trapleuning in de ruimte waarin de trap zich bevindt.

Mocht men voortdurend last houden van evenwichtsproblemen, dan kan het nodig zijn om over te gaan tot het resetten van het evenwichtsorgaan. Men zal dat wel regelmatig moeten gaan herhalen, voor men enige verbetering ten aanzien van de evenwichtsproblemen zal kunnen gaan bemerken. Bij het bovenstaande ziektebeeld kan op den duur ook door blikstabilisatie verbetering worden bereikt. Dit met als doel de ogen te trainen om zich te gaan focussen tijdens het bewegen van het lichaam. Oefeningen voor blikstabilisatie bestaan er uit om hoofdbewegingen uit te voeren waarbij de ogen gefixeerd blijven op een vast of bewegend voorwerp (bijvoorbeeld tekst lezen, terwijl men hoofd beweegt).

Bij de volgende oefening gaat men weer net als hierboven op veilige wijze aan de kop van de eettafel op een stoel zitten. Men moet hierbij het hoofd stilhouden, terwijl men de bewegingen met de ogen uitvoert.

• strek uw arm met opgestoken wijsvinger voor u uit
• beweeg uw ogen van boven naar beneden, waarbij u met uw ogen uw wijsvinger volgt
• beweeg uw arm van links naar rechts, waarbij u met uw ogen uw wijsvinger volgt
• richt uw ogen op uw vinger, die naar u toe en van u af beweegt (vanaf armlengte-afstand)

Duizeligheid uitgelokt door bepaalde bewegingen (bijvoorbeeld bij: benigne paroxismale positieduizeligheid) kan worden aangepakt met specifieke oefensessies. Deze trainingen confronteren het evenwichtsorgaan verschillende malen met een moedwillig uitgelokte duizeligheid. Door gewoontevorming worden de prikkels niet meer als vreemd en storend ervaren. De hersenen leren om de afwijking te negeren, zodat de duizeligheid verdwijnt.

Oefenprogramma volgens Brandt-Daroff:

Bij de volgende oefening gaat men, op een veilige wijze, op de rand in het midden van het bed zitten. Men moet daarbij het hoofd stilhouden, terwijl men de bewegingen met geopende ogen uitvoert.

• Ga met gesloten ogen zitten. Blijf aldus een halve minuut zitten. Open nu uw ogen!
• Draai nu uw hoofd 45 graden naar rechts
• Vanuit deze positie gaat men op de linker zijde liggen. Doe dit in een snelle beweging (binnen 2 seconden). Houd het hoofd een halve slag gedraaid. Doe bijvoorbeeld net alsof u iemand aankijkt die ongeveer een meter van uw bed vandaan staat. Hou deze houding, ook het gedraaide hoofd, 30 sec. aan. Waarschijnlijk voelt u zich een beetje duizelig worden.
• Kom na 30 seconden, of als de duizeligheid weg is, weer overeind.
• Draai nu uw hoofd 45 graden naar links
• Vanuit deze positie gaat men op de rechter zijde liggen. Doe dit in een snelle beweging (binnen 2 seconden). Houd het hoofd een halve slag gedraaid. Doe bijvoorbeeld net alsof u iemand aankijkt die ongeveer een meter van uw bed vandaan staat. Hou deze houding, ook het gedraaide hoofd, 30 sec. aan. Waarschijnlijk voelt u zich weer een beetje duizelig worden.
• Herhaal de oefeningen vijf keer, door afwisselend op de linker- en rechterzijde te gaan liggen, tot de symptomen uitdoven.
• Herhaal de gehele oefening drie à vijf keer per dag gedurende twee weken.

Meestal zullen de duizeligheidsklachten na enkele weken volledig zijn verdwenen. Maar als de klachten na verloop van tijd toch blijken terug te keren, dan kunt u het hierboven beschreven oefenprogramma van Brandt-Daroff weer opnieuw gaan uitvoeren.

Vóór u besluit om een tip (die op deze website staat vermeld) te gaan opvolgen, dient u eerst de veiligheidsadviezen te lezen. Klik daarvoor op deze link.