Beenmergpunctie

Bij een beenmergpunctie wordt met een holle naald wat beenmerg, voor onderzoek, uit bepaalde botten opgezogen. Dit onderzoek wordt uitgevoerd wanneer de bloedwaarden te laag zijn. Bijvoorbeeld de hoeveelheid rode en witte bloedlichaampjes en het gehalte aan bloedplaatjes in het bloed. Bij het bloedonderzoek wordt vaak ook het Hb-gehalte in het bloed bepaald. Het Hb-gehalte is de concentratie van hemoglobine, een eiwit dat onder andere betrokken is bij het zuurstoftransport in het lichaam.

Het beenmerg komt voor in de holten van verschillende grote botten. Mogelijk herinnert men zich nog wel dat er in het verleden een mergpijpje in de soep werd meegekookt. En dat men als kind dat mergpijpje bij de maaltijd ging uitzuigen. Het resterende merg dat er nog in zat, kon erg goed van smaak zijn. Niet in alle botten bevindt zich beenmerg, maar in de wat grotere botten vaak wel. In het beenmerg worden de bloedcellen gevormd. Als er dan ook een probleem is met de bloedcellen, gaat men er in het ziekenhuis toe over om de oorzaak daarvan te onderzoeken, door wat merg uit die botten vandaan te halen. En tevens haalt men er een klein stukje bot uit vandaan. Dit weggenomen stukje bot en het beenmerg wordt voor onderzoek naar het ziekenhuislabotatorium gestuurd. Uit dit onderzoek kunnen aandoeningen worden opgespoord die verband houden met het bloed.

Als het beenmerg uit de bekkenkam vandaan wordt gehaald moet men met opgetrokken knieën op de onderzoekstafel van de hematoloog liggen. En dan wordt er door die arts wat beenmerg uit het bekken vandaan gehaald. Hoewel dat een enge gebeurtenis lijkt te zijn, valt dat in de praktijk erg mee. Vooral als men zich tijdens dat onderzoek even goed weet te ontspannen. Van de prik zal men overigens niet veel vernemen, omdat men die prikplaats van tevoren zal gaan verdoven. Het is trouwens een erg kort durende gebeurtenis. Binnen de korste keren zal men weer van de onderzoekstafel kunnen afstappen. Maar de uitslag van het onderzoek zal dan nog wel even een dag of zeven op zich laten wachten.

N.B. Het kan zijn dat men na de beenmergpunctie ook nog even naar het afnamelab van het ziekenhuis moet, voor afname van wat bloed uit een vingertopje. Maar ook dit feit zal doorgaans niet veel tijd van u vergen.